miércoles, junio 17, 2009

Soy yoooooo el que sigue aquí!

Mis queridos amigos primero que nada pediros disculpas por casi un mes de silencio,pero es que no sé si me dió la astenia primaveral canina o que hocicos fué,que la verdad he estado perreando cosa mala y sin inspiración arf arf :(.
El mes pasado resulta que ya hice 3 años que le pedí a mami que me ayudase a embarcarme en esta aventura de los blogs.¡Madre mía! ¿3 años ya?, pues si colegas; en este he tenido el lujazo de iros conociendo uno a uno (algunos hasta en perro) y la verdad es que desde el principio me he sentido muy querido por vosotros y vuestras failias.En estos años hemos compartido momentos muy tristes con la partida de algunos amigos que no son muy queridos y otros muy alegres y simpáticos:casi se podría decir que entre todos formamos como una gran familia (siiiiiiii lo sé que muchos están lejos,pero no por ello no se les quieres guau guau igual que ellos a nosotros)donde el cariño y el respeto se pueden hasta palpar ^_^.Queremos daros las gracias a todos los que con vuestros ladridos,maullidos y palabras nos habeis acompañado en cada post pues sin vuestro aprecio estos 3 años no habrían llegado.OS QUEREMOS AMIGOS A TODOS Y CADA UNO DE VOSOTROS;SOYS LA CAÑA DE VERDAD.

A parte de esto andamos bastante tristones en la familia,el abuelo de papi esta muy malito y amigos,la cosa no se espera que termine con un final feliz de recuperación y vuelta a casa snif snif.A mi también me afecta verles así y más porque al abuelo también he tenido el honor de conocerlo; para seros sinceros le considero mi bisabuelo y es algo que nunca había tenido ni disfrutado.Es muy triste cuando alguien de tu familia se va apagando lentamente hasta que su luz deja de brillar; pero yo sé que el abuelo cuando cruce el arco iris le podremos ver cada noche que quiera desde su estrella mientras nos mira y nos guiña un ojo...
El tete y yo a parte de darles mimos extras a los papis y la abu,seguimos como siempre:jugando a ratillos como locos (bueno mejor dicho aguantando los ataques del amigo cuando no me lo espero jeje), comiendo como limas (mami siempre nos amenaza que nos pondrá a regimen arf arf arf) y achicharraditos de calor.Hace un par de semana los papis pusieron la famosa mosquitera que llevaba ya dos años por colocar; la compraron para poder abrir la ventana sin el peligro que mi querido hermano se fuera a hacer una visita al vecino del bloque de al lado (que manía teneis los gatos en hacer salto de altura y investigación felina eh?).Ahora almenos cuando hace algo de airecito pues estamos más refrescados guau guau.Os mando muchos lametones y heladitos para ayudaros a pasar estos calores!!!

6 comentarios:

Girasol dijo...

Felicitaciones por estos 3 años compartiendonos tus aventuras!!!!!
Que pena que el bisaabuelo este malito, pero como tu dices siempre estara ahi para alumbrarlos.
patita y lametones,
Girasol

Lorenza dijo...

Hola Dark!
Felicidades! 3 años bloggeando! Y muchos mas por venir!
Siento mucho saber lo de tu abuelito. Dale muchos besos y abrazos a tu papi de parte nuestra.
Aqui hace un calor de los mil demonios!
Besos
Lorenza

Yogui dijo...

Cumpeblogger Feliz, Cumpleblogger Feliz, te deseamos muchos y felices posts y que cumplas muchos más (has de poner tu la músiquilla).
En cuanto a los bisabu... muchos lametones de mi parte a tus papis (y a él si pudieras).
Patiabrazo muy muy grande
Yogui

Esther dijo...

Guau! 3 anys!!!! Nosaltres tot just n'hem fet 1, jiji! Ens encanta llegir les vostres aventures, família, així que seguiu mooooolt de temps amb aquest fantàstic blog que tant ens alegra i ens emociona :P I feu-li molts petonets a l'avi i als papes, pensem en vosaltres cada dia ;)

Chloe e Fujiko dijo...

Pensàbamos que te habìas ido de vacaciones por ahì lejos, muy lejos. Chico pero dònde te metes??
Nos alegramos de leerte amigo, ronroneitos!

leonor dijo...

Pero que guapos estais los dos!
A mi también me apetece una cocacola bién fresquita Dark, y diles a los papis y a abu que no estén tristes por el bisabuelito, está rodeado de amor y ha tenido una larga vida, eso es lo mejor que se puede pedir. Un besote a todos!